Security Forum 2017
Subdyscypliny nauk o bezpieczeństwie
06-07 czerwca 2017
Kraków
CEL KONFERENCJI
Konferencja miała stanowić interdyscyplinarne/ transdyscyplinarne forum wymiany myśli na temat badań bezpieczeństwa.
Planowana konferencja była inspirowana wyodrębnieniem w Polsce nowej dyscypliny nauk o bezpieczeństwie wyrażonym w akcie administracyjnym Ministra Nauki I Szkolnictwa Wyższego (Dz. U. z dnia 30 sierpnia 2011 r.). Celem konferencji było udzielenie odpowiedzi na pytanie:
Czy wyodrębnienie subdyscyplin i nauk pomocniczych w naukach o bezpieczeństwie jest możliwe i potrzebne?
Pragnęliśmy skoncentrować się przede wszystkim na szeroko rozumianej problematyce bezpieczeństwa w odniesieniu do nauk o bezpieczeństwie, nie tylko w kontekście przedmiotu i podmiotu badań, ale zwłaszcza potrzeby wyodrębnienia kluczowych nauk pomocniczych oraz subdyscyplin w tej dyscyplinie. Interesowały nas metody i narzędzia stosowane do badań nad bezpieczeństwem oraz kryteria, jakimi powinien kierować się badacz w weryfikacji. Analiza dotychczasowego dorobku pozwala z pewnością wskazać szereg osiągnięć badawczych, organizacyjnych, dydaktycznych oraz w zakresie kształcenia kadr dla instytucji szeroko pojętego bezpieczeństwa. Zasadne wydawało się zastanowienie nad aktualną kondycją naukową i perspektywami rozwoju tej dyscypliny naukowej. Zaproszenie do udziału w konferencji w pierwszej kolejności było adresowane do środowisk naukowych zajmujących się badaniem bezpieczeństwa. Jednocześnie byliśmy otwarci na zgłoszenia przedstawicieli innych nauk związanych z bezpieczeństwem.
Kierując się troską o dalszy rozwój tej dyscypliny naukowej, pragnęliśmy podczas konferencji zainicjować dyskusję nad przyszłością nauk o bezpieczeństwie. Skupiliśmy się w szczególności wokół takich problemów, jak:
I. Terminologia i metodologia nauk o bezpieczeństwie
II. Teorie naukowe wykorzystywane w nauce o bezpieczeństwie oraz tworzone przez reprezentantów szeroko pojętych badań bezpieczeństwa
III. Nauki o bezpieczeństwie w ujęciu interdyscyplinarnym i doświadczeń międzynarodowych
IV. Nauki o bezpieczeństwie a kształcenie dla potrzeb praktyki (ośrodki akademickie, instytucje bezpieczeństwa).
Przedstawione zagadnienia nie stanowiły jednak zamkniętej listy problemów, które mogły być podejmowane podczas konferencji. Organizatorzy są przekonani, że Uczestnicy znacznie wzbogacili zakres zagadnień, które należało poddać refleksji. Warto więc było poszukiwać odpowiedzi na kilka szczegółowych pytań:
* Czy i w jakim zakresie dotychczasowy podmiot i przedmiot badań nauk o bezpieczeństwie pozostaje nadal aktualny?
* Czy nauki o bezpieczeństwie spełniają wszystkie podstawowe warunki konieczne do bycia samodzielną dyscypliną naukową?
*Czym charakteryzuje się metodologia nauk o bezpieczeństwie, czy taką metodologię ta dyscyplina naukowa w ogóle posiada i w jakim zakresie jest ona przydatna i stosowana w prowadzonych badaniach naukowych?
* Czy i jakie teorie naukowe w dziedzinie nauk o bezpieczeństwie opracowano, a jakie braki w tym zakresie istnieją?
* Jakie obszary problemowe nauk o bezpieczeństwie wymagają pogłębionych badań empirycznych i analiz teoretycznych?
* Czy istnieje potrzeba wyłonienia subdyscyplin i nauk pomocniczych w ramach nauk o bezpieczeństwie?
* Jakie są doświadczenia innych krajów w badaniu bezpieczeństwa i w jakich dyscyplinach naukowych są prowadzone?